Prelegent na ekranie

Coraz częściej jesteśmy proszeni o wystąpienie przed kamerami telewizyjnymi. Zgadzajmy się raczej na wypowiedzi „na żywo” – wtedy nie zrobią z naszych słów sieczki, z której nic nie wynika. A oto kilka istotnych uwag, które pozwolą nam lepiej się przygotować:

Ubiór

• preferowane są kolory stonowane, łagodne (odpada czerwony i biały) np. niebieskie koszule męskie dużo lepiej wyglądają niż białe;
• unikajmy pepitek, łatek, ciapek, krateczek;
• żakietów i marynarek nie zapinajmy na guziki, bo robią się brzydkie fałdy;
• skarpetki męskie powinny być długie i naciągnięte, nie powinny odsłaniać gołych łydek;
• panie powinny zatroszczyć się o to, by widzowie zapamiętali twarz i przekaz słowny, a nie nogi;
• wyzywający strój odwraca uwagę od treści przekazu;
• makijaż jest konieczny, również dla mężczyzn, gdyż twarze przed kamerami bledną. Najlepiej gdy zrobi go w studio stylista;

Postawa

• jeśli mamy taką możliwość, szukajmy krzesła z oparciem;
• unikajmy krzeseł na kółkach i obrotowych;
• siadajmy na krześle pewnie, ale nie sztywno, wygodnie, ale bez „rozwalania się”;

Ręce

• długopisy, szczególnie pstrykające, zostawmy w domu;
• unikajmy wszelkich przedmiotów, które mogą przyciągać uwagę widza;
• notatki połóżmy na stole, ale lepiej nie sięgajmy po nie;

Wysławianie się

• językiem prostym, zrozumiałym dla przeciętnego 12-latka;
• unikajmy słów z branży i zwrotów hermetycznych;
• używajmy polskich odpowiedników zwrotów obcojęzycznych;
• mówmy krótkimi zdaniami, wolno, spokojnie, ale dynamicznie;
• stosujmy znaki interpunkcyjne (kropki, znaki zapytania);
• używajmy imion i nazwisk, zwrotów: pan, pani, pański;
• pamiętajmy o regułach grzecznościowych;
• jeśli popełnimy gafę, to albo poprawmy się natychmiast, albo mówmy dalej;

Oczy

• „mówią” do kamery – trochę powyżej obiektywu;
• ważne jest, żeby po skończeniu nie wstawać natychmiast z krzesła, ale wytrzymać jeszcze 5 sekund ze wzrokiem skierowanym do kamery lub w kierunku rozmówcy;

Dyskusja

• słuchajmy naszych współrozmówców;
• patrzmy na nich przyjaźnie;
• jeśli nie chcą nas dopuścić do głosu, trzeba umiejętnie wejść w słowo;
• warto przygotować pierwsze zdanie, nawet nauczyć się go na pamięć, aby uniknąć nieprzyjemnego zablokowania;
• zwykle znamy pytania, które będą stawiane;

Krystyna Dudzis