Przede wszystkim w oparciu o struktury Ruchu Światło-Życie w diecezji. Jeśli diakonia powstaje oddolnie, bardzo ważne jest by skontaktowała się z odpowiedzialnymi Ruchu (jeśli ma to być diakonia na szczeblu diecezjalnym – z moderatorem diecezjalnym) i pełniła posługę w jedności z nim. Może być też tak, że odpowiedzialni Ruchu widząc potrzebę powstania Diakonii Życia wyznaczają osobę, które zlecają zadanie zorganizowania tej diakonii.

Ogromną pomocą w powstaniu Diakonii Życia jest uczestnictwo w Oazie Rekolekcyjnej Diakonii Życia. Uczestnicy tych rekolekcji bardzo często zakładają Diakonię Życia w swoich diecezjach a osoby wyznaczone do tej posługi dzięki uczestnictwu w ORDŻ zaczynają widzieć, w jaki sposób mogą ją pełnić.

Diakonię podejmują osoby po formacji podstawowej Ruchu. Mogą się w nią angażować również osoby, które jeszcze nie odbyły całej formacji (dotyczy to szczególnie osób dorosłych), powinny jednak w pierwszym rzędzie zadbać o ukończenie formacji.

Grupy DŻ składają się z oazowiczów, którzy poczuli się wezwani (bo diakonia to przecież powołanie!) do podjęcia posługi życiu – jedni z nich są we wspólnotach młodzieżowych, inni studenckich czy dorosłych, jeszcze inni w kręgach Domowego Kościoła. Razem spotykają się w ramach diakonii wg własnych ustaleń i możliwości np. raz w miesiącu. Podejmują wspólne działania, pogłębiają swoją wiedzę, służą np. prelekcjami lub przygotowują się do danej posługi.   
O kształcie spotkań Diakonii Życia przeczytasz tutaj.
O tematach spotkań przeczytasz tutaj.

Wizję pracy Diakonii Życia możesz poznać tutaj.