Rekolekcje dla narzeczonych – drugie półrocze 2010

Rekolekcje dla narzeczonych to forma duchowego ale i życiowego przygotowania do małżeństwa.

Podstawą rekolekcji jest dialog narzeczonych. W ciągłym zabieganiu życia codziennego narzeczeni często nie mają czasu rozmawiać ze sobą na tematy trudne i ważne.

Na tych rekolekcjach stwarzamy im taką możliwość proponując temat w  formie krótkiego wykładu i proponując rozmowę.

W tym czasie nie zabraknie również chwili na modlitwę, refleksję czy spowiedź św. Natomiast ksiądz w swoich wykładach przedstawi wizję Kościoła na temat małżeństwa i rodziny.

Rekolekcje przeznaczone są zarówno dla tych z wyznaczoną datą ślubu jak i  tych którzy wiedzą, że chcą być razem.

„Szczególne odkrycie to takie, że jesteśmy dla siebie. Jesteśmy razem, ale to czy będziemy, zależy od nas, związek to droga, to praca nad sobą….”.

Terminy rekolekcji

17-19 września 2010 – Koniaków
zgłoszenia: Agnieszka i  Aleksander Jaromin, tel: 668 441 251, a_jaromin(at)op.pl

5-7 listopada 2010 – Luboń-Żabikowo k. Poznania
zgłoszenia: Emilia i Mirek Krajewscy, tel: 693 636 937, kramir(at)neostrada.pl

5-7 listopada 2010 – Koniaków
zgłoszenia: Iza i Marcin Ślązok, tel: 507 778 648, m.slazok(at)katowice.oaza.pl

10-12 grudnia 2010 – Koniaków
zgłoszenia: Agnieszka i  Aleksander Jaromin, tel: 668 441 251, a_jaromin(at)op.pl

Fragmenty ankiet z rekolekcji dla narzeczonych, które odbyły się w grudniu 2009 r. w Koniakowie

1. Co sądzisz o poszczególnych punktach programu

„Wszystkie punkty programu prowadzone były rzetelnie i fachowo, do tego niezbyt patetycznie…”

– konferencje Księdza:
„konkretnie, na temat, bez owijania w  bawełnę…. Zaskakujące: osoba duchowna nie boi się nazwać rzeczy po imieniu….”
„Konferencje były niezwykle ubogacające, pokazujące świętość małżeństwa.”
„Były najlepszym punktem tych rekolekcji… .Jego [księdza] słowa zawsze mnie poruszały.”
„Podobało mi się, ze były zakorzenione w Piśmie Świętym i w dokumentach Kościoła, bardzo ważne było dla mnie „odczarowanie” sfery płciowości”.
„Podobał mi się, że ksiądz nie mówił tylko wzniosłym językiem, sam pokazał, że o sprawach ważnych można mówić wprost, szczerze i  otwarcie.”

– spotkania z Małżonkami:
„były „bez ściemy”, byli sobą, dało się odczuć, że mówią o tym, czym żyją, że to prawda….”
„Poprzez konferencje i  świadectwo pokazali nam jak ważna jest rodzina, współmałżonek i jak ważną rolę w  małżeństwie odgrywa współżycie.”
„Żywy obraz treści, które były tu przekazywane”.
„Ubogacające, a jednocześnie nie przedstawiające wizji życia/małżeństwa nie do spełnienia”.

 2. Jakie jest Twoje największe/najważniejsze przeżycie tego czasu

„Stanięcie wraz z narzeczonym i wszystkimi wspólnymi sprawami w  relacji z Bogiem. Poczucie tego, że On jest i będzie obecny w naszym związku”.
„W seksie może być dobro i Bóg”.
„To, że Bóg jest z nami dla naszego szczęścia…”
„Cudownym odkryciem było dla mnie, że seks w małżeństwie jest czymś pięknym i nie jest pojmowany jako grzech, ale sakrament. To fascynujące!”
„Pogłębienie pragnienia bycia odpowiedzialnym ojcem”.
„Dotarło do mnie, że małżeństwo jest bardzo wielką misją i trudnym zadaniem…”.
„Zobaczenie bogactwa narzeczonego, odkrycie jego pięknych cech”.

 3. Co w postawie poszczególnych prowadzących pomagało, a co przeszkadzało w  przeżyciu rekolekcji?

„Pomagało nie aż tak bardzo poważne i sztywne traktowanie spraw związanych z małżeństwem i płciowością. Taktownie i z humorem.”

 4. Co jest szczególnym Waszym odkryciem, darem tego czasu rekolekcji?

„Najważniejszą rzeczą, którą odkryliśmy na rekolekcjach to to, że bardziej zbliżamy się do siebie zbliżając się do Boga”.
„Szczególne odkrycie to takie, że jesteśmy dla siebie, Jesteśmy razem, ale to czy będziemy, zależy od nas, związek to droga, to praca nad sobą….”.
„Najważniejszy jest wspólny posiłek…”
„Myślę, że szczególnym wspólnym odkryciem jest fakt, że NPR są możliwe i skuteczne…”
„To rozmowa umacnia więź…”
„Darem tego czasu jest uświadomienie, iż podstawą dobrych relacji jest Bóg, bez Niego ani rusz…”.
„Zaczęłam jeszcze mocniej dostrzegać w moim narzeczonym przyszłego ojca moich dzieci”.
„Zrozumienie tego, że wszystko co się dzieje/robi przed ślubem i po, właściwie dzieje się za Jego sprawą i udziałem (…). Pokazano nam co i jak robić by nasz postawy jako narzeczonych/małżonków podobały się Bogu”.
„Pokazanie jak dalej żyć, jak dbać o miłość, jak się razem modlić, jak być razem i się nie pozabijać… ”.
„To, że jesteśmy do siebie bardziej podobni, niż nam się wydawało, zwłaszcza jeśli chodzi o wartości, które są dla nas ważne”.