Oaza Jedności 2013 – relacja

W dniach 7-9 czerwca 2013 odbyła się Oaza Jedności Diakonii Życia i Diakonii Wyzwolenia w Niepokalanowie-Lasku. Tematem przewodnim spotkania Diakonii Życia była bioetyka.

W dzień przyjazdu wieczornej Eucharystii przewodniczył ks. Wojciech Ignasiak. Nawiązując do Liturgii Słowa (Ez 34,11-16, Łk15, 3-7) powiedział o szeroko pojętej trosce, jaką powinniśmy objąć osoby zagubione, uwikłane w różnego rodzaju uzależnienia, z „poplątanym” życiem seksualnym. W naszej posłudze, Chrystus – Dobry Pasterz prowadzi i ochrania nas. W czasie naszej pracy, pomagając osobom zagubionym, Jezus nie pozwoli nas skrzywdzić Złemu. Jako członkowie Diakonii Życia i Diakonii Wyzwolenia otrzymujemy od Boga zadanie, by modlitwą, niosąc innym Ewangelię, towarzyszyć słabszym w ich codzienności. Mamy troszczyć się o innych bez szkody dla naszych rodzin, bez zaniedbywania zadanych nam obowiązków. W tej posłudze również nie możemy wywyższać się, pouczać innych lub odnosić się do nich z pogardą, wytykając błędy i porażki.

Po Eucharystii mogliśmy podzielić się przykładami prac poszczególnych diakonii w różnych diecezjach. Dało to nam świadomość różnorodności działań w kierunku wolności i ochrony życia ludzkiego.

W sobotę wysłuchaliśmy konferencji ks. Wojciecha Ignasiaka na temat: „Nowa Kultura jako odpowiedź na współczesne zagrożenia”. Wybierając Jezusa jako naszego Pana i Zbawiciela stajemy się Nowymi Ludźmi. Jeśli Chrystus staje się dla nas najważniejszy, to nasze życie jest tego świadectwem. Tylko w Chrystusie możemy być wolnymi ludźmi. Z Bożą pomocą, dbając o własny integralny rozwój, pracując nad sobą nieustannie możemy trwać w wolności. Ta wolność Dzieci Bożych tworzy z nas Nową Wspólnotę osób, która żyje Nową Kulturą. Nowa Kultura charakteryzuje się uwolnieniem człowieka z tego, co poniża jego godność. Tylko Chrystus ma moc uleczyć nasze zranienia, naszą trudną przeszłość, nieumiejętność radzenia sobie z emocjami, a wtedy dopiero możemy w pełni, zdrowi i wolni, służyć innym poprzez nasze Diakonie Życia i Wyzwolenia. Niosąc innym orędzie zbawienia należy okazywać im swoją codzienną troskę. Poprzez konkretne działania naszych diakonii (KWC, świadectwo swojego zachowania-ubiór, piękno języka, przeciwstawianie się powszechnej seksualizacji i ideologii gender, twórcze propozycje dla rodzin spędzania wolnego czasu w niedziele i święta) możemy towarzyszyć innym. To nasze podstawowe zadanie.

Sobotnią homilię wygłosił do nas ks. Mirosław Żak. Nawiązując do fragmentu Ewangelii (Łk 2, 41-51) mówił o działaniu Ducha św. w życiu Maryi i – jeśli pozwolimy – to i w naszym życiu. Duch Święty ma działanie oczyszczające – uwalnia człowieka od grzechu (Maryja została uwolniona od grzechu pierworodnego). Duch święty kształtuje w Maryi Chrystusa. I nas chce ukształtować na wzór Chrystusa. Duch święty sprawia, że Maryja całą swoją uwagę koncentruje na Jezusie. My też mamy szukać Jezusa i skupiać na Nim swoją uwagę. Kolejną cechą działania Ducha świętego jest to, że nie da się zatrzymać Jezusa i Jego miłości tylko dla siebie. Tak jak Maryja dzieli się Jezusem, tak nas Duch święty przynagla do działania i głoszenia innym Jezusa. Nowa Kultura wymaga od nas działania i wyjścia z Jezusem do ludzi. Duch święty napełnia radością i uwielbieniem Pana Boga, mimo różnych trudności czy nawet śmierci (mimo bólu i cierpienia z powodu śmierci krzyżowej Syna w sercu Maryi jest Boży pokój). Większość wydarzeń opisanych w Nowym Testamencie na temat Maryi ma kontekst rodziny. A rodzina jest stworzona na wzór Trójcy Świętej. Analogicznie Duch Święty chce działać w naszych rodzinach. A kto ukryje się w sercu Maryi, ten jest chroniony przed zakusami Złego.

Większość czasu soboty i niedzieli obie diakonie poświęciły na swoje bloki tematyczne i pracę w grupach. Diakonia Życia skupiła się na zagadnieniach związanych z bioetyką. Najpierw wysłuchaliśmy konferencji Krzysztofa Jankowiaka na temat „Czym jest bioetyka?”. Dowiedzieliśmy, co znaczy to pojęcie i jakich obszarów dotyczy. Bioetyka ustala normy i oceny moralne w odniesieniu do ingerencji w życie ludzkie. Można podzielić te ingerencje na trzy grupy: ingerencje dotyczące początku życia (m.in. in vitro, tworzenie hybryd i chimer, diagnostyka prenatalna, antykoncepcja i aborcja), dotyczące leczenia podczas całego ludzkiego życia (np. transplantacja, eksperymenty medyczne, wykorzystywanie komórek macierzystych, terapia genowa), ingerencje dotycząca końca życia (np. uporczywa terapia, eutanazja). Kto chce poczytać na temat zagadnień bioetycznych, może zajrzeć do wielu dokumentów mówiących na ten temat: Katechizm Kościoła Katolickiego, encykliki (Humanae Vite, Evangelium Vitae), przemówienia papieży Piusa XII i Jana Pawła II, dokumenty Kongregacji Nauki Wiary (Deklaracja o przerywaniu ciąży, Deklaracja o eutanazji, Instrukcja o szacunku dla rodzącego się życia ludzkiego i godności jego przekazywania, Instrukcja dotycząca problemów bioetycznych) i innych dykasterii watykańskich (Karta Pracowników Służby Zdrowia, Komunikat na temat badań nad genomem ludzkim).

Po wstępnej konferencji, w grupach, czytaliśmy fragmenty dokumentów szukając odpowiedzi na takie zagadnienia jak: prawo moralne a prawo cywilne, in vitro, terapia genowa, antykoncepcja, wykorzystywanie ludzkiego „materiału biologicznego” z nielegalnego źródła, wykorzystywanie komórek macierzystych do celów terapeutycznych, klonowanie ludzi, badania naukowe i eksperymenty na embrionach i płodach ludzkich. Owoc naszej pracy zostanie zamieszczony na stronach CDŻ.

W niedzielę wysłuchaliśmy konferencji na temat „Bioetyka a prawo: kościelne i świeckie, polskie i europejskie”. Jesteśmy zatroskani tym, że w Polsce nie istnieje żadna ustawa regulująca sprawy bioetyczne.

W dzisiejszym świecie, walcząc w obronie życia ludzkiego, nie możemy posiadać wiedzy „gdzieś zasłyszanej”. Sami powinniśmy czerpać ze źródła – nauki Kościoła i być temu wiernym. Dokumenty bioetyczne dają nam ogromną, konkretną, a przede wszystkim rzetelną wiedzę na ten temat.

Oazę Jedności zakończyliśmy niedzielną Eucharystią, podczas której homilię wygłosił do nas ks. Maciej Krulak, moderator krajowy Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Rozważając Słowo Boże (Krl 17, 17-24, Łk 7, 11-17) porównał dzisiejszy świat do konduktu pogrzebowego. Ten świat potrzebuje Ewangelii Życia i Wolności. Jezus łamiąc wszelkie ludzkie konwenanse dynamicznie wchodzi w naszą rzeczywistość i wprowadza życie. Tak jak dotknął zmarłego syna wdowy z Ewangelii, tak chce dotknąć każdego z nas i ożywić. Nie możemy patrzeć w przeszłość i ubolewać nad naszymi zranieniami. Przemienieni ożywczą miłością Chrystusa mamy innym nieść życie. Mamy pozwolić się Chrystusowi wydobyć z tego co dla nas stare, wygodne i sprawdzone, mamy dać się Chrystusowi poprowadzić.

Po tym weekendowym spotkaniu jestem świadoma powagi sytuacji, jaka istnieje z powodu braku ustawy bioetycznej w Polsce. Umocniłam się również darem wspólnoty osób myślących podobnie i oddających się na służbę życiu i wolności. Chwała Panu!

Monika Boczkowska