Świętowaliśmy wraz z Domowym Kościołem z Kanady 25-lecie wspólnoty. Do parafii St. Adalbert (św. Wojciecha) przyjechało ok. stu osób. Gościem specjalnym naszego spotkania był kard. Gerhard Müller, prefekt Kongregacji Nauki i Wiary. Podczas spotkania jubileuszowego wygłosił on do wspólnoty przemówienie w języku polskim. Zaznaczył w nim wielką rolę Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, założyciela Ruchu Światło-Życie i jego gałęzi rodzinnej czyli Domowego Kościoła w dziele przyswajania dziedzictwa Soboru Watykańskiego II w Kościele polskim przełomu lat 60-tych i 70-tych. Kard. Müller mówił też o potrzebie dzielenia się dziedzictwem założyciela z nowymi pokoleniami małżonków.
Po kardynale zabraliśmy głos my (Agnieszka i Tomasz Talaga). W wystąpieniu naszym staraliśmy się pokazać uniwersalny charakter formacji małżeńskiej w Domowym Kościele. Staraliśmy się także zachęcać polskie małżeństwa na emigracji do otwarcia się na inne języki i kultury w Kościele katolickim tak, aby skutecznie docierać z propozycją naszej formacji. Jako dowód na to, że formacja taka jest możliwa wśród Amerykanów, poprosiliśmy o wystąpienie Davida i Kate Dawson, małżeństwo z Nowego Orleanu w stanie Luizjana. David i Kate są odpowiedzialni za wspólnotę Domowego Kościoła na południu USA. Po czterech latach od pierwszych rekolekcji ewangelizacyjnych, dziś w 7 diecezjach i 3 stanach (Luizjana, Teksas, Floryda) wspólnota Domowego Kościoła liczy ponad 150 małżeństw. David i Kate udowodnili, że duchowość i formacja małżeńska, jaką proponuje Domowy Kościół, jest nie tylko uniwersalna, ale także potrzebna i atrakcyjna dla małżeństw amerykańskich. Kluczem do otwarcia serc małżonków katolickich nie jest bowiem tradycja kultury czy języka, ale łaska sakramentu małżeństwa, która działa podobnie w całym Kościele katolickim.
Drugą część spotkania stanowiła uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem kard. Müllera. W homilii wygłoszonej po angielsku kardynał, nawiązując do fragmentu ewangelii z dnia, mówił o cierpieniu. Zaznaczył, że każde powołanie naznaczone jest cierpieniem, bez względu na wiek czy stan. Jednak cierpienie takie może być okazją zjednoczenia z naszym Panem cierpiącym na krzyżu.
Po Eucharystii zaprezentowaliśmy licznie zgromadzonym parafianom, pielgrzymom i członkom naszych wspólnot siedem darów lub inaczej zobowiązań, jakie mamy w Domowym Kościele. Prezentacji tej dokonaliśmy poprzez świadectwa życia małżonków, którzy opowiedzieli zebranym, jak Bóg zmienia ich życie przez praktykę codziennej modlitwy osobistej, studium słowa Bożego, modlitwy małżeńskiej, rodzinnej, comiesięcznego dialogu małżeńskiego, reguły życia czy corocznych rekolekcji. Większość świadectw wygłoszona była w języku angielskim, by mocniej podkreślić uniwersalny charakter przesłania.
Spotkanie zakończyło się krótką adoracją, podczas której uwielbialiśmy Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie.
Tomasz Talaga
ze stron ogólnopolskich Domowego Kościoła
