27 lutego 2019r. mija kolejna rocznica odejścia do Pana założyciela naszego Ruchu, Czcigodnego Sługi Bożego ks. F. Blachnickiego.
W tym dniu szczególnie zapraszamy do ponownego przyjrzenia się ideom Ojca Franciszka, by szukać inspiracji w rozwoju życia i wzrostu duchowego własnego i swoich wspólnot.
Nigdy nie wyrażał jakiegoś lęku przed śmiercią. Zawsze – to było dość znane i niejednokrotnie to przeżywałyśmy jak Ojciec mówił, że „ze śmiercią trzeba się oswoić”. „Najlepiej żeby się udało umrzeć przed własną śmiercią” tak mówił o potrzebie umierania na płaszczyźnie duchowej. Widziałam, że graniczne sytuacje nie wyprowadzały Ojca z równowagi, zachowywał w nich spokój. Im trudniej było, tym bardziej ten spokój w jego zachowaniu był widoczny.
Testament
17.06.1986 Dzisiaj, w 44 rocznice największego dnia mojego życia, dnia moich narodzin w celi skazańców na oddziale ,,BI” katowickiego więzienia – chciałbym ku chwale Boga Ojca i Syna, i Ducha Świętego wyznać z wdzięcznością, że oprócz niezliczonych innych darów otrzymałem w swoim życiu cztery niezwykłe dary, które uważam według mojej obecnej zdolności rozeznania za największe.
Międzynarodowa wizja
Wydarzenia związane z ks. F. Blachnickim
Oaza nr 114, październik-grudzień 2014; Ruch w niebie
Proces beatyfikacyjny ks. Franciszka Blachnickiego to jeden z tematów, którymi żyje Ruch Światło-Życie. W szczególny sposób uzewnętrznia się to wtedy, gdy proces przechodzi do któregoś z kolejnych etapów.
Komunikaty prasowe, które wtedy pojawiają się w mediach (nie tylko oazowych) pełne są trudnych i niezrozumiałych słów, takich jak postulator, heroiczność cnót, positio, promotor sprawiedliwości itp. Jak sobie z tymi słowami poradzić? Gdzie szukać odpowiedzi na wątpliwości związane z procesami kanonizacyjnymi? O co w tym całym zamieszaniu z beatyfikacją chodzi? Czy ks. Franciszkowi jest to naprawdę potrzebne?
Autorzy publikujący w tym numerze „Oazy” podjęli próbę odpowiedzi na powyższe pytania.
