Bóg Ojciec na tę chwałę, którą daje Mu Jego Syn, odpowiada tym, że z kolei On otacza Syna chwałą. Zbawcza śmierć Chrystusa na krzyżu jest już Jego zmartwychwstaniem. Nie można oddzielić jednej rzeczywistości od drugiej, śmierci od zmartwychwstania. Śmierć Chrystusa to oddanie życia z miłości wobec Ojca i ta śmierć przynosi Ojcu chwałę, a Ojciec odpowiada na to darem zmartwychwstania, przez który Syn zostanie otoczony chwałą.

Chrystus w słowach wypowiedzianych w momencie, w którym rozpoczął się realizować największy dramat w dziejach świata, czyli Jego męka i śmierć, ogarnia całość tego wielkiego dzieła i mówi, że to jest moment otoczenia Go chwałą przez Ojca.

W tej perspektywie Paschy Chrystusa, czyli Jego Przejścia przez śmierć do chwały, w tej perspektywie wyjścia Chrystusa z życia ziemskiego w ludzkiej naturze do życia w naturze uwielbionej w porządku zmartwychwstania chcemy rozważać i przeżywać święte Triduum Paschalne. W tej perspektywie Kościół w swojej liturgii ukazuje nam te wydarzenia i nigdy nie oddziela śmierci od zmartwychwstania i każe nam iść z Chrystusem tą drogą, poleca nam razem z Nim przejść ten Exodus, uczestnicząc w Jego poniżeniu i śmierci, aby mieć uczestnictwo w Jego chwale i w Jego zmartwychwstaniu.

(Homilia ks. Franciszka Blachnickiego we mszy świętej Wielkiego Wtorku do czytań: Iz 49,1-6; J 13,21-33.36-38; Carlsberg 29 III 1983; Szkoła Animatorów Ruchu Światło-Życie).