W dniach 27-29 listopada 2015 r. w Zduńskiej Woli odbyła się Oaza Rekolekcyjna Diakonii Jedności. Co roku gromadzi ona kilkudziesięciu uczestników z diakonii diecezjalnych, wprowadzając nas w kolejny rok formacyjny. Rok formacyjny 2016/2017 będzie przebiegał pod hasłem „Miłosierni jak Ojciec”w jedności z całym Kościołem w roku jubileuszowym.
Czas ORDJ rozpoczął się konferencją moderatora generalnego, który podjął temat miłosierdzia Bożego w świetle nauczania Jana Pawła II i Franciszka. Główne dokumenty, do których się odwoływano, to encyklika Dives in Misericordia św. Jana Pawła II oraz jego list apostolski na nowe tysiąclecie Nuovo Millenio Ineunte, a także bulla papieża Franciszka Misericordiae vultus, ustanawiająca nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia. Ks. Marek Sędek zwrócił uwagę na kilka wątków.
Święty Jan Paweł II w encyklice Dives in Misericordia wskazuje, co jest istotą miłosierdzia (p.6):
Właściwym i pełnym znaczeniem miłosierdzia nie jest samo choćby najbardziej przenikliwe i najbardziej współczujące spojrzenie na zło moralne, fizyczne czy materialne. W swoim właściwym i pełnym kształcie miłosierdzie objawia się jako dowartościowywanie, jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w świecie i w człowieku. W takim znaczeniu miłosierdzie stanowi podstawową treść orędzia mesjańskiego Chrystusa oraz siłę konstytutywną Jego posłannictwa.
Przywołując postać Syna Marnotrawnego, papież pokazuje rzeczywistość nawrócenia jako najbardziej konkretny wyraz miłości i miłosierdzia w ludzkim świecie. Warto wrócić jeszcze do listu apostolskiego Jana Pawła II Nuovo Millenio Inenunte, gdzie papież używa sformułowania „wyobraźnia miłosierdzia” (p.50):
Potrzebna jest dziś nowa « wyobraźnia miłosierdzia», której przejawem będzie nie tyle i nie tylko skuteczność pomocy, ale zdolność bycia bliźnim dla cierpiącego człowieka, solidaryzowania się z nim, tak aby gest pomocy nie był odczuwany jako poniżająca jałmużna, ale jako świadectwo braterskiej wspólnoty dóbr. Winniśmy zatem postępować w taki sposób, aby w każdej chrześcijańskiej wspólnocie ubodzy czuli się «jak u siebie w domu». Czyż taki styl bycia nie stałby się największą i najbardziej skuteczną formą głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym? Bez tak rozumianej ewangelizacji, dokonującej się przez miłosierdzie i świadectwo chrześcijańskiego ubóstwa, głoszenie Ewangelii — będące przecież pierwszym nakazem miłosierdzia — może pozostać nie zrozumiane i utonąć w powodzi słów, którymi i tak jesteśmy nieustannie zalewani we współczesnym społeczeństwie przez środki przekazu. Miłosierdzie czynów nadaje nieodpartą moc miłosierdziu słów.
I jeszcze tylko jeden cytat z papieża Franciszka:
Otwórzmy nasze oczy, aby dostrzec biedę świata, rany tak wielu braci i sióstr pozbawionych godności. Poczujmy się sprowokowani, słysząc ich wołanie o pomoc. Nasze ręce niech ścisną ich ręce, przyciągnijmy ich do siebie, aby poczuli ciepło naszej obecności, przyjaźni i braterstwa. Niech ich krzyk stanie się naszym, tak byśmy razem złamali barierę obojętności, która często króluje w sposób władczy, aby ukryć hipokryzje i egoizm.(…)
W kontekście różnych grup, ruchów w Kościele, papież Franciszek użył określenia „oaza miłosierdzia”, którą każdy chrześcijanin powinien tworzyć wszędzie tam, gdzie jest posłany. Moderator generalny postawił pytania ważne nie tylko dla uczestników ORDJ, ale też dla całego Ruchu:
- Co to znaczy tworzyć oazę miłosierdzia?
- Na ile nasze wspólnoty otwierają się, przyciągają ludzi poranionych, opuszczonych, pokaleczonych?
- W jakim sensie chrześcijanie powinni doświadczyć oazy miłosierdzia?
Miłosierdzie w nauczaniu Czcigodnego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego przedstawił ks. Piotr Kulbacki, wskazując na błyskawiczne tempo reagowania o. Franciszka na wszystko, czego nauczał Jan Paweł II, a także na aktualne sprawy społeczne i sytuację polityczną, w jakiej znajdował się naród: powstanie dzieła KWC, Oazy Rekolekcyjnej Diakonii Wyzwolenia, organizacja Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów, włączenie się w światowy ruch non- violence.
Konkretne dzieła ewangelizacyjne w duchu miłosierdzia podejmowały wszystkie istniejące wówczas diakonie. Taki też postulat pojawił się podczas spotkań w grupach, by każda diakonia Ruchu zaproponowała konkretny element posługi miłosierdzia w nadchodzącym nadzwyczajnym Jubileuszu Miłosierdzia. Możliwości jest wiele – przed nami Jubileusz 1050-lecia Chrztu Polski i Światowe Dni Młodzieży. Nadchodzi piękny czas miłosierdzia i okazja do nawrócenia.
Aleksandra Wachowiak
To jest właśnie czas sposobny na zmianę życia! To jest czas, aby pozwolić dotknąć swe serce. W obliczu popełnionego zła, nawet w przypadku ciężkich przestępstw, nadchodzi moment wysłuchania płaczu osób niewinnych, ograbionych z majątku, z godności, z uczuć, z samego życia. Pozostawanie na drodze zła jest tylko źródłem iluzji i smutku. Prawdziwe życie jest zgoła inne. Bóg nie męczy się, trzymając rękę wyciągniętą. On jest zawsze gotowy do wysłuchania i również ja jestem gotowy, tak jak i moi bracia Biskupi i Kapłani. Wystarczy tylko przyjąć zaproszenie do nawrócenia i poddać się sprawiedliwości, podczas gdy Kościół ofiaruje miłosierdzie.
papież Franciszek, Misericordiae vultus, bulla ustanawiająca nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia