TOŻSAMOŚĆ

Jest ona wspólnotą osób, która realizuje charyzmat liturgii światło-życie zgodnie z zamysłem Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, Założyciela Ruchu Światło-Życie. W sensie szerszym każdy członek Ruchu na swój sposób pełni tę diakonię, formując się do liturgii i przez liturgię, dążąc do realizacji VII Drogowskazu: LITURGIA, szczególnie eucharystyczna, jest uprzywilejowanym miejscem spotkania z Chrystusem w Duchu Świętym, znakiem objawiającym i urzeczywistniającym tajemnicę Kościoła – wspólnoty oraz źródłem i szczytem jego życia; dlatego chcę zawsze jak najpełniej w niej uczestniczyć, a moim zaszczytem i radością jest służba w zgromadzeniu liturgicznym według zaleceń soborowej odnowy liturgii. W sensie węższym diakonię liturgiczną tworzą członkowie Ruchu Światło-Życie po pełnej formacji, którzy odkryli swoje powołanie, by szczególnie służyć na rzecz odnowy liturgii ad intra (na rzecz członków Ruchu) i ad extra (na rzecz Kościoła partykularnego, np. parafialnego czy diecezjalnego).

Założył ją ks. Franciszek Blachnicki. Tak opisywał charyzmat liturgii Ruchu Światło-Życie: „Nie jest to przypadek, że początki naszego Ruchu wiążą się z szukaniem metod forma­cji służby liturgicznej. Pierwsze oazy były dla ministrantów, później były oazy młodzieżowe dla lektorów czy dla żeńskich zespołów służby liturgicznej. Wielu z nas pamięta te czasy, kiedy rodziła się «Konstytucja o liturgii», a później wydawane na jej podstawie dokumenty, jak bardzo nasz Ruch starał się być na bieżąco, jak Ruch wchłaniał wszystkie odcinki dokonywanej reformy liturgii, z jaką radością przyjmowaliśmy poszczególne dokumenty odnowy. To jest charyzmat, to jest dar zrozumienia istoty liturgii, a równocześnie duch posłuszeństwa” (Referat „Liturgia w świetle tajemnicy Chrystusa Sługi”).

W sensie personalnym diakonia liturgiczna na szczeblu centralnym była rozwijana przez pierwszego moderatora CDL, ks. Stanisława Szczepańca. Obecnie jest on konsultorem Podkomisji ds. Służby Liturgicznej Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski, od około 40 lat jest współorganizatorem Zebrań Duszpasterzy Służby Liturgicznej.

Działa ona na szczeblu centralnym, filialnym, diecezjalnym, parafialnym. Generalnie – tam, gdzie jest to możliwe i potrzebne.

DZIAŁANIE

Członkowie diakonii liturgicznej troszczą się o przygotowanie Eucharystii wg wskazań Soboru Watykańskiego II, Ogólnego Wprowadzenia do Mszału Rzymskiego itp. (miejsce sprawowania, służba ołtarza); czuwają nad starannym przygotowaniem lektorów, kantorów i scholi; gdy potrzeba – z diakonią muzyczną uczą śpiewów liturgicznych; troszczą się o przygotowanie stacji Dnia Wspólnoty, Wigilii modlitewnej, celebracji na rozpoczęcie Eucharystii, godziny jedności; dbają o przygotowanie i poprawne prowadzenie modlitw liturgicznych (jutrzni, nieszporów, godziny czytań); pomagają w przygotowaniu celebracji i nabożeństw; dbają o potrzebne materiały: podręczniki, modlitewniki, śpiewniki; prowadzą szkołę liturgiczną.

Członkowie diakonii liturgicznej troszczą się o modlitwę liturgiczną (jutrznia, nieszpory); pomagają w przygotowaniu Eucharystii, dni wspólnoty, nabożeństw, adoracji; czuwają nad doborem śpiewów liturgicznych (we współpracy z diakonią muzyczną); organizują kursy oazowe dla animatorów liturgicznych; współpracują z zespołem wychowawczym na innych rekolekcjach, np. KODA, KAMuzO, ORD, ORDW, ORAE itp.; wspomagają zespoły prowadzące rekolekcje ewangelizacyjne.

Członkowie diakonii liturgicznej troszczą się o formację liturgiczną członków grup; współpracują z animatorami grup ministrantów i scholi; pomagają w przygotowaniu Eucharystii niedzielnych i w dni powszednie;  posługują jako lektor, ministrant, jako członkowie scholi, komentatorzy; współpracują z diakonią deuterokatechumenatu w przygotowaniu i przeprowadzeniu nabożeństwa wprowadzającego do deuterokatechumenatu, celebracji słowa Bożego po zrealizowaniu każdego kroku ku dojrzałości chrześcijańskiej; pomagają w przygotowaniu Triduum Paschalnego, Nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego; przygotowują adoracje dla grup deuterokatechumenalnych, nabożeństwa pierwszosobotnie dla członków KWC.

Formacja podstawowa Ruchu Światło-Życie: Trzy stopnie Oazy Nowego Życia i Oazy Rodzin z Oazą Rekolekcyjną Diakonii. Formacja specjalistyczna – rekolekcje diakonii liturgicznej (Oaza Modlitwy Diakonii Liturgicznej – OMDL, Oaza Jedności Diakonii Liturgicznej – OJDL, Kurs Oazowy dla Animatorów Liturgii – KODAL, Oaza Rekolekcyjna Diakonii Liturgicznej – ORDL, warsztaty liturgiczne, np. w Krnovie). Formacja w diecezji, rejonie (dekanacie) – tam odbywają się kursy lektorskie, ceremoniarskie, zakrystiana, psałterzysty, a także formacja do funkcji nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej, do posług lektora, akolity, katechisty oraz przygotowująca do święceń diakonatu. Bardzo wielu członków Ruchu z takiej formacji korzysta, a także ją w diecezjach współprowadzi.

W diecezji warto współpracować z diecezjalnym (rejonowym, dekanalnym) duszpasterzem służby liturgicznej czy dyrektorem ośrodka formacji liturgicznej – jeśli taki istnieje.

Wykonywanie wszystkich funkcji liturgicznej przez członków diakonii bez przygotowywania i angażowania innych osób do służby liturgicznej; skupienie się na technicznej, formalnej i zewnętrznej stronie liturgii zamiast na mistagogii i duchowości; pełnienie funkcji w oderwaniu do struktur diecezjalnych, parafialnych (diakonia liturgiczna tylko w Ruchu Światło-Życie); zaniedbywanie budowania jedności z innymi diakoniami diecezjalnymi (np. w ramach diecezjalnej diakonii jedności) albo z innymi diecezjalnymi diakoniami liturgicznymi (względnie podziały w samej diakonii liturgicznej w danej diecezji).

TWORZENIE

We współpracy z Centralną Diakonią Liturgiczną oraz Diecezjalną Diakonią Jedności. Rekomendowany jest udział w centralnych albo filialnych spotkaniach Ruchu (np. udział w KO, COM) i rekolekcjach diakonii liturgicznej (zwłaszcza OJDJ, ORDL). Zachęcamy do kontaktu z Moderatorem CDL i gronem CDL, a także z odpowiedzialnymi za DDL w zaprzyjaźnionych diecezjach.

We współpracy z proboszczem parafii, Diecezjalną Diakonią Liturgiczną oraz Diecezjalną Diakonią Jedności. Ważne jest rozpoznanie, jakie działania w parafii można podejmować i jakiej formacji potrzebują członkowie diakonii liturgicznej.

CENTRALNA DIAKONIA LITURGICZNA

Na początek przez partycypację i charyzmat spotkania. Warto zacząć od szczebla podstawowego, od formacji w małej grupie, stopniowo angażując się w coraz bardziej złożone struktury.

Naszym zadaniem jest troska o piękno liturgii i o jakość formacji liturgicznej.

Skontaktuj się
UP