Śpiew i muzyka na spotkaniu modlitewnym

Wielbienie Pana jest punktem ogniskowym spotkania modlitewnego. Czytania Pisma Św., śpiew w językach, świadectwa, nauczanie i śpiewanie pieśni - to wszystko sposoby uwielbienia Ojca, przez Syna w Duchu Świętym. Gdy śpiew czy cokolwiek innego staje się czymś więcej niż sposobem skierowania nas ku Bogu, wówczas przestał on stanowić środek, a stał się celem sam w sobie.

Śpiew i muzyka posiadają wyjątkową zdolność połączenia jednostek w lud i umożliwienia im skupienia się na Panu. Hymny posiadają specjalną zdolność poruszania ludzkich umysłów i serc, umożliwiają one ludziom skupienie się na panu intelektualnie i uczuciowo. Śpiew zarówno poprzez słowa, jak i melodię, może ustalić ton spotkania modlitewnego / szybki- głośny lub wolny - medytacyjny / lub wzmocnić to już istniejący. Ze słów hymnu może również wychodzić nauczanie. Pieśń wzięta z Pisma Św. czy oparta na fragmencie ze Słowa Bożego, może pouczyć ludzi oraz może sprawić, aby intelektualne orędzie umieszczone w słowach przeszło do serca. Melodia potrafi porwać serca w sposób nieosiągalny dla samych słów, a śpiew może doprowadzić ludzi do oddawania czci Panu całą ich istotą. Wychwalanie Pana w pieśni jest jednym z najważniejszych środków oddawania czci na spotkaniu modlitewnym. Jak wszystkie czynności spotkania, tak też i śpiew powinien być pod kierownictwem Ducha Świętego. Jest ważną rzeczą, aby wszystkie pieśni były modlitwą. Nie powinno się śpiewać pieśni tylko dlatego, że ktoś ją lubi; pieśni należy śpiewać jedynie przy ponagleniu Ducha, dla zbudowania wspólnoty.

Diakonia muzyczna zajmuje główne miejsce w tym procesie.

Diakonia muzyczna to grupa ludzi posiadająca specjalne zadanie rozpoznawania pieśni od Pana. Nie znaczy to, że tylko ta diakonia jest w stanie wybierać pieśni. Wszyscy dojrzali członkowie zgromadzenia podejmują odpowiedzialność za właściwy ich dobór. Diakonia muzyczna modli się przed i w trakcie spotkania modlitewnego, aby Pan udzielił jej właściwego poznania pieśni. Podejmuje też ona również specjalną odpowiedzialność za rozpoczynanie pieśni na tyle silnie i wyraźnie, aby każdy mógł zacząć śpiewanie od początku.

Wielkość i funkcja diakonii muzycznej będzie określona częściowo wielkością grupy modlitewnej. Pieśni użyte na spotkaniu powinny być budujące, pełne uwielbienia i skupione na Osobie Ojca, Syna lub Ducha Świętego. Jeśli pieśń jest celem samym w sobie lub posiada zbyt płytkie orędzie / nie pozostawia miejsca na głębsze rozmyślanie /, wówczas nie powinno się jej raczej śpiewać. Najlepsze są pieśni wzięte bezpośrednio z Pisma Św. Są dobre, szczególnie Psalmy.

Wszystkie pieśni powinny być modlitwą - tzn. śpiewane z serca, z uwypukleniem raczej orędzia niż melodii / choć i ona może być modlitwą /, harmonii czy brzmienia samej muzyki. Ważna jest jakość śpiewu, ale rzeczywista moc pieśni pochodzi z wiary i uwielbienia tych, którzy się modlą.

Błędne jest założenie, że na spotkaniu najważniejsza jest gitara, obszerne śpiewniki i dużo szybkich, żywych pieśni. W istocie, wartość śpiewu wypływa ze sposobu śpiewania hymnów. Gdy są one modlitwą, śpiewaną w prawdziwej wierze, skutek jest potężny.

Zogniskowanie się na Jezusie jest kluczem do spotkania modlitewnego. Należy je rozpocząć od wysławiania Boga za wszystko, co uczynił i następnie skoncentrować się na Jezusie Chrystusie, a nie na darach duchowych, na śpiewniku, na dzisiejszym czytaniu Pisma Św., kłopotach lub czymkolwiek innym.

Bóg Ojciec uczynił Jezusa Głową wszystkich rzeczy, w niebiosach, na ziemi i pod ziemią. Jezus Chrystus jest Drogą do Boga - Ojca. Utrzymywanie Jezusa, Ojca i Ducha Świętego w centrum każdej pieśni, każdego czytania, każdej modlitwy i dokonywanie wszystkiego w duchu czci, upewnia nas, że spotkanie modlitewne spełnia swój cel, jakim jest oddawanie czci Bogu-Ojcu, przez Syna w Duchu.

J. Pippenger
New Convenant, sierpień 1972