List do grup modlitewnych i do oaz modlitwy zatytułowany "Siloe'' - znajduje się w tej chwili w okresie poszukiwań nowej formy swojego wyrazu.
Łączy się to z utworzeniem na szczeblu ogólnopolskim diakonii jedności grup modlitewnych, która ma przejąć odpowiedzialność za redagowanie tego pisemka w przyszłości i która będzie się nim posługiwała jako środkiem komunikacji - nawiązywania łączności - ze wszystkimi grupami modlitewnymi w Polsce w celu nawiązania i pogłębiania więzi jedności między nimi.
Ponieważ jednak nie zarysowała się jeszcze nowa, zadowalająca koncepcja struktury, formy i treści tego Listu - numer 12 ukazuje się jeszcze jako numer przejściowy, w układzie odpowiadającym w zasadzie dotychczasowemu ale pod względem treści już jako wynik współpracy dawnej i nowej redakcji.
Poszukiwanie nowej koncepcji jest stosownym momentem dla przeprowadzenia zasadniczej refleksji nad potrzebami odbiorców wzgl. czytelników, do których pisemko jest adresowane i którym pragnie służyć.
Ogólnie Siloe jest adresowane do grup modlitewnych, które są przejawem nurtu odnowy w Duchu Świętym w Polsce, zwanego także nurtem odnowy charyzmatycznej.
Istotą tego nurtu, jego właściwą tajemnicą, jest ożywienie, zaktualizowanie osobowego spotkania z Chrystusem w Duchu Świętym. Jest to nowoodkryte, radosne wyznanie "Jezus jest Panem'', którego nikt nie może wypowiedzieć, jak tylko w Duchu Świętym. Dlatego nurt odnowy wyraża się głównie w ożywieniu form spontanicznej, wspólnotowej modlitwy, z którymi łączy się często manifestacja różnych darów Ducha Świętego, szczególnie daru języków, proroctwa i uzdrawiania.
Modlitwa jednak jest z istoty swej osobowym spotkaniem z Bogiem, dokonującym się w głębi człowieka, gdzie nie mają przystępu inni ludzie. Modlitwa osobista, w samotności, pozostanie zawsze podstawową formą modlitwy i jakby ukrytym źródłem ożywiającym inne formy modlitwy.
Dlatego sam Chrystus, jak notują Ewangelie, często spędzał samotnie noc na modlitwie i pouczał Swoich uczniów: "Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu'' /Mt 6, 6 /. Ktoś zauważył, że współcześni, młodzi ludzie, którzy tak pięknie modlą się wspólnie w grupach modlitewnych, są nieraz zupełnie nieporadni w dziedzinie osobistej modlitwy.
Mając to na uwadze, wprowadziliśmy do naszego listu Siloe dział "W Namiocie Spotkania'', który ma służyć pomocą dla życia osobistej modlitwy i który ma ciągle przypominać pewien priorytet i znaczenie fundamentalne modlitewnego sam na sam z Bogiem. Z drugiej strony ta chwila osobistej modlitwy, na którą każdy powinien znaleźć codziennie chwilę czasu, powinna całe życie danego człowieka poddawać coraz bardziej pod kierownictwo Boga i powinna stopniowo przenikać całe życie, prowadząc do umiejętności nieustannej modlitwy. Nie można więc sztucznie dokonywać w życiu podziału na sferę modlitwy i czynu, działania / albo jak mówimy po prostu "życia'' /. Dobrze pojęte życie modlitwy obejmuje całą dziedzinę ascezy i porządkuje całe życie. Na te aspekty modlitwy zwracają uwagę artykuły w pierwszej części tego Listu: Jezus jest Panem i Kierownictwo Boga w życiu chrześcijańskim.
Modlitwa chrześcijańska, która rodzi się w samotnej "izdebce'', musi jednak znaleźć swój wyraz w modlitwie wspólnotowej. Wspólna modlitwa jest właściwą formą obecności chrześcijan w świecie, chrześcijanie, którzy schodzą się razem a nie modlą się, nie dają świadectwa, iż są ludem zjednoczonym "jednością Ojca i Syna i Ducha Świętego'' /KK 4 /. Kościół pielęgnuje to świadectwo modlitwy, w którym wyraża się jego istota, w modlitwie liturgicznej. Ta modlitwa zinstytucjonalizowana zawsze jednak jest zagrożona sformalizowaniem. Obok niej musi istnieć w Kościele świadectwo spontanicznej modlitwy wspólnotowej i ruch odnowy przywraca Kościołowi współczesnemu to w dużej mierze zagubione świadectwo. List Siloe chce dawać świadectwo o tym niezwykłym zjawisku w chrześcijaństwie współczesnym a zarazem chce przynosić pomoce dla różnego rodzaju spotkań modlitewnych, czy to dokonujących się w małych grupach czy większych, przybierających formę oaz modlitwy czy podobnych modlitewnych "weekendów''.
Wydaje się, że sprawa tych spotkań modlitewnych, ich dynamiki i rozwoju, zwłaszcza większych spotkań aż do ogólnokrajowych, domaga się w tej chwili nowych impulsów i naświetleń, co w przyszłości powinno stać się zadaniem listów Siloe.
Wreszcie Siloe powinno odpowiadać na jedno jeszcze zapotrzebowanie. Chodziłoby o ogólne ukierunkowywanie całego nurtu odnowy modlitewnej.
Mimo, iż chodzi tu o spotkanie z Bogiem, modlitwa i spotkanie modlitewne nie mogą pozostać celem samym w sobie. Celem nadrzędnym jest Jedność w Duchu Świętym realizowana w widzialnym znaku jedności w Kościele.
Problem ukierunkowania grup modlitewnych i całego nurtu odnowy ku wspólnocie, widzianej konkretnie jako wspólnota życia w relacji do wspólnoty Kościoła lokalnego - to kluczowy problem, któremu należy poświęcić w przyszłości więcej uwagi w Siloe, wyodrębniając specjalny dział poświęcony tym zagadnieniom. Nurt odnowy na Zachodzie coraz bardziej zorientowany jest w kierunku wspólnoty i w tej orientacji widzi się coraz powszechniej zabezpieczanie przed grożącymi ruchowi charyzmatycznemu jednostronności. Dlatego np. w Niemczech Zachodnich przyjął się termin "katholisch charismatische Gemeinde-erneuerung'' - "katolicka, charyzmatyczna odnowa wspólnoty lokalnej''/ gminy - parafii /.
Aby spełnić zadanie narzędzia łączności grup modlitewnych w służbie jedności - list powinien także przynosić wiadomości z życia ruchu odnowy w świecie i w Polsce oraz komunikaty dotyczące różnego rodzaju planowanych spotkań oraz dostępnych pomocy.
W ten sposób, niezależnie od tego, jaka ostatecznie wyłoni się nowa forma i struktura Listu, będzie on nadal służył pomocą ludziom pragnącym iść za nakazem Pana: "Idź, obmyj się w sadzawce Siloe'' w przekonaniu, że tą tajemnicą, otwierającą oczy i ożywiającą wodą jest Duch Święty, w który zanurzamy się ilekroć przez modlitwę wchodzimy w obiektywną jedność z Ojcem i z braćmi we wspólnocie Kościoła, przez Chrystusa, naszego Pana.
Ks. Franciszek Blachnicki