Wiosenny Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych odbył się 25 marca 2023 r. w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego pod hasłem „Idea żywego Kościoła”. Spotkania przedstawicieli diakonii poszczególnych diecezji odbywały się jak zwykle w ramach sześciu filii.
Był to czas spotkań i dzielenia się doświadczeniem posługi. W rozmowach wybrzmiewała idea budowania Kościoła i brania za niego odpowiedzialności.
W roku obchodów 50-lecia Domowego Kościoła i 50-lecia Aktu konstytutywnego podjęto refleksję nad kondycją wspólnot oazowych i zastanawiano się nad konkretnymi działaniami, jakie można podjąć, aby coraz lepiej służyć Bogu i ludziom.
referaty z 48. Kongregacji Odpowiedzialnych
filia pelplińska: Olsztyn
filia lubelska: Lublin, Ośrodek Ruchu Światło-Życie na Sławinku
Dni wspólnoty jak nic innego pomagają uzmysłowić sobie, że jako Ruch jesteśmy Żywym Kościołem. Doświadczenie Dnia Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych, w czasie którego przedstawiciele całej naszej filii mogli zgromadzić się razem i wspólnie tworzyć Kościół, właśnie to mi dały. Poczucie, że budujemy Kościół. /Michał T.B./
filia poznańska: Poznań
filia śląska: Rybnik Chwałowice
Nie zabrakło oczywiście spotkań w ramach diakonii specjalistycznych i dzielenia się tym, co udało nam się osiągnąć, oraz jakie nowe zadania chcemy podjąć w nadchodzącym nowym roku formacyjnym. Wymiana doświadczeń pomiędzy diakoniami w różnych diecezjach to czas nie tylko nawiązywania nowych znajomości, ale także doświadczenia Ruchu w skali makro – doświadczenie jedności pomimo dużej różnorodności budują sens i potrzebę istnienia naszych diakonii. /diecezja świdnicka/
Uczestnicy podzielili się swoimi spostrzeżeniami, w których dominował optymizm, jednakże wielu podkreślało, że potencjał tkwiący w charyzmacie naszego Ruchu ciągle jest za mało wykorzystywany, zarówno do kształtowania swoich członków, jak i do dzielenia się nim z innymi osobami.
Spotkanie zakończyliśmy wnioskiem, że nie musimy szukać proroka, bo już go mamy od dawna – jest nim ks. Franciszek Blachnicki. Naszym zadaniem powinno być codzienne życie charyzmatem Ruchu i pogłębianie osobistej relacji z Jezusem oraz jak najszczersze zabieganie o autentycznie żywe relacje między członkami wspólnoty.
Dla nas to spotkanie było kolejnym potwierdzeniem, że jeśli szczerze oddajemy Panu nasze serca i ręce, to On nas posyła tam, gdzie możemy się wzajemnie budować i odnajdywać nowe siły i pomysły do służenia w Kościele.
Pojechaliśmy na to spotkanie z poczucia obowiązku, w duchu posłuszeństwa. Nie spodziewaliśmy się spotkać tam bliskich znajomych. Od pierwszych chwil jednak czułam się podobnie jak na pierwszej oazie (którą zresztą przeżywaliśmy z diecezją katowicką): serdeczne przyjęcie, pełne gościnności słowa i duch braterskiej, bezinteresownej pomocy na każdym kroku. Słowa, rozmowy i dyskusje świadczyły, że zebranym ludziom naprawdę zależy na głębi swojego chrześcijaństwa, na budowaniu wspólnoty opartej na cnotach ewangelicznych. Szczególnie dziękuję za świadectwo Pani kucharki, która mimo podeszłego wieku służyła nam z radością, i Kindze z mężem – rodzicom siedmiorga dzieci, którzy pokazali, że duża rodzina nie przeszkadza w byciu zaangażowanym członkiem Ruchu.
Iwona i Andrzej Walusiakowie
Jesteśmy bardzo zainspirowani działaniami Diakonii Komunikowania Społecznego innych diecezji i ich kreatywnością! Widzieliśmy, że kiedy ma się pomysł, odwagę i chęć do działania, to można osiągnąć wiele. Wzajemne zrozumienie i przyjaźń między uczestnikami była wyczuwalna, co uświadomiło nam, jak wiele możemy osiągnąć pracując razem i czerpiąc ze swoich pomysłów. Jesteśmy pewni, że wrócimy na kolejne DWDD.
Ewelina i Rafał, diecezja sosnowiecka
filia krakowska: Kielce
filia warszawska: Drohiczyn
Rozpoczęliśmy ten dzień Jutrznią, a zakończyliśmy Nieszporami. Spędziliśmy go bardzo owocnie i wyjechaliśmy urzeczeni tym miejscem i gościnnością seminarium drohiczyńskiego, pełni planów i pomysłów na przyszłość.
Halina i Waldemar Szymoniakowie
zdjęcia: Konrad Fierek
