W szkole duchowości Światło-Życie – relacja z ORD w Krościenku
W dniach 9-14 lutego 2012 odbyła się w Krościenku nad Dunajcem Oaza Rekolekcyjna Diakonii – intensywny czas łaski i formacji ku dogłębnemu poznaniu charyzmatu Ruchu Światło‑Życie. Kopia Górka zgromadziła 24 Bożych szaleńców na czele z diakonią ORD: księdzem Maciejem Krulakiem, moderatorem KWC i samego Centrum, Grażynę Miąsik z INMK, odpowiedzialną za CDOR, Agnieszkę, Pawła, Ks. Andrzeja z Częstochowy oraz Przemka – wolontariusza w Centrum. To ci z pierwszej linii. Natomiast, jakby w cieniu, posługiwały pozostałe osoby z diakonii Centrum, zasadniczo Panie z INMK. Wśród uczestników ORD znalazł się jeszcze jeden kapłan, Ojciec Zdzisław ze Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi oraz Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu Ołtarza. Tym razem zabrakło przedstawicieli Domowego Kościoła LSkład osobowy oazy był zdominowany przez młodzież studencką, w większości urodzoną już po śmierci Ojca Założyciela (1987). W zgodzie z Jego myślą, czyli Podręcznikiem ORD, cztery pełne doby spotkania poświęcone były czterem ideałom wychowawczym Ruchu: Światło-Życie, Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota oraz Nowa Kultura. Przez cały ten okres niebo nad Krościenkiem było w zasadzie bezchmurne i obyło się bez opadów śniegu; niemniej trzymał kilkunastostopniowy mróz.
Sytuacja atmosferyczna odmieniła się w dniu wyjazdu, kiedy jedyny raz, z powodu chmur, nie można było podziwiać wschodu słońca. Wtedy także ociepliło się do minus trzech stopni Celsjusza. Jak na góry, Opatrzność Boża sprawiła uczestnikom zadziwiającą stabilność pogody. Można było jednak odnieść wrażenie, że nawet najbardziej wymyślne kaprysy natury nie przeszkodzą oazowiczom w ćwiczeniu śpiewów na Eucharystię, uważnym słuchaniu konferencji oraz tworzeniu wybitnie zgranej ekipy. Dlaczego? Odpowiedź niech wyłoni się sama z niniejszej relacji. Mamy nadzieję …
Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał ŚWIATŁO ŻYCIA. (J 8,12)
Pierwszego dnia zgromadzeni wysłuchali katechezy ks. Macieja pt. „Światło-Życie”. Przemawiając jak zawsze z wielką energią. Po konferencji rozpoczęły się spotkania w czterech małych grupach formacyjnych, prowadzone metodą krótkich formuł wiary (Synteza biblijna) i dzielenia się Ewangelią. Po obiedzie chętni mogli zwiedzić całe Centrum Ruchu – i to z przewodnikiem, którym był animator Przemek. Podczas Godziny Odpowiedzialności adepci Diakonii wysłuchali zaś nagrania jednego z referatów ks. Franciszka Blachnickiego, nazwanego „Świadectwem niepokornego”, tego o wierze stawiającej wymagania. Następnie, przy coraz słabszej obecności światła dziennego, uczestnikom ORD została przedstawiona prezentacja multimedialna Grażyny na temat duchowości ks. Blachnickiego, autorytetów duchowych w jego życiu i ich wpływie na duchowość naszego Ruchu. Prezentacja ukazała nam Źródła inspiracji i rozwoju Ruchu Światło-Życie, do których należą: idea dziecięctwa Bożego. idea Niepokalanowa, idea wstrzemięźliwości, idea „Żywego Kościoła”, idea chrystocentrycznej diakonii. Podstawy biografii Założyciela były już ukazane zgromadzonym dzięki projekcji filmu pt. Odważny wiarą, już w dniu przyjazdu. Szczytem wszelkich aktywności ORD była Eucharystia, sprawowana według formularza z II niedzieli po Narodzeniu Pańskim – jako że teksty św. Jana z liturgii podejmują tam tematykę „chodzenia w światłości” oraz Słowa, które „stało się ciałem” i w którym „było życie, a życie było światłością ludzi”. Nieszpory z tzw. „echem Słowa Bożego” pomogły nam jeszcze uważniej wsłuchiwać się w głos Pana, który mówi do nas przez psalmy. Dzień zakończył się pogodnym wieczorem w Sali Jubileuszowej oraz medytacją znaku Fos-Zoe.
Porzucić dawnego człowieka, (...) odnawiać się duchem w myśleniu i przyoblec się w człowieka nowego.
(Ef 4,22-24)
Drugi dzień ORD, przeżywany pod hasłem „Nowy Człowiek”, koncentrował się planowo wokół Mszy świętej o Najświętszej Maryi Pannie. Znane jest wszak „drogowskazowe” stwierdzenie, że „Niepokalana jest dla mnie wzorem Nowego Człowieka, oddanego całkowicie w Duchu Świętym Chrystusowi...”. Tym razem jednak akcent maryjny uległ wzmocnieniu ze względu na wspomnienie Matki Bożej z Lourdes oraz samą sobotę. Nasz Sercanin uznał to za znak Bożej Opatrzności. Komentując z kolei w katechezie temat dnia, ks. Maciej zauważył, że Nowy Człowiek najbardziej jest sobą w relacji z Bogiem – moim Ojcem. Bóg mnie chce! Boże wybranie i ojcowsko-synowska z Nim relacja są fundamentalnymi prawami Nowego Człowieka. Z nich wypływa wewnętrzna wolność, zdolność do kochania i wyrzeczeń, samoakceptacja, przełożenie „światła” na „życie”, poczucie własnej wartości oraz wielkie zaufanie do niebieskiego Taty. Cech tych wierni uczą się od Maryi, ale także od Ojca Franciszka. Około godziny 15.00 uczestnicy ORD nawiedzili jego grób.
W Godzinie Odpowiedzialności Grażyna ukazała nam Ruch jako ruch deuterokatechumenalny. Mocno wybrzmiało wtedy zdanie, które cytowała za bł. Janem Pawłem II: Zapytać człowieka, czy chce iść do chrztu, to zadać mu pytanie, czy chce zostać świętym. (NMI, 31) Jeśli więc oazy formują „ku dojrzałości chrześcijańskiej”, to znaczy, że mają być kuźniami świętych – ludzi, którzy nawet własną niedoskonałość przeżywają w osobowej relacji do Chrystusa. Obowiązkowym składnikiem tej drogi najskuteczniejszą metodą wychowania Nowego Człowieka jest praktyka codziennego Namiotu Spotkania. Wieczorem z oazowiczami spotkała się pani Dorota Seweryn, współzałożycielka INMK i wierna uczennica ks. Franciszka Blachnickiego. Opowiedziała ona o swoim doświadczeniu współpracy z Ojcem oraz o tym, jakimi metodami starał się on kształtować Nowego Człowieka. To spotkanie było dla uczestników niezapomnianym przeżyciem; co do tego nie ma najmniejszych wątpliwości.
Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię Moje, tam jestem pośród nich.
(Mt 18,20)
I nastał Dzień Pański – VI niedziela zwykła. Ks. Maciej rozpoczynając katechezę „Nowa Wspólnota” podkreślił, że to z relacji każdego człowieka do Boga jako do Ojca wypływa szansa na stworzenie jakichkolwiek poziomych relacji z innymi osobami jako bliźnimi – czyli tak naprawdę bliźniakami (!). Te wszystkie stosunki mogą jednak ulec zniszczeniu wskutek zaniedbań i niemoralnych postępków człowieka; wskutek tego wszystkiego, co łączymy z tajemnicą grzechu. Dlatego przed obiadem odbyła się celebracja sakramentu pojednania. Uczestnicy ORD wysłuchali Bożych skarg na niewierność Izraela, którego przecież wiele razy Pan „brał na ramiona, uczył chodzić, przytulał do swego policzka...”A w trzecim dniu powiedział do zgromadzonych na ORD: „Pan odpuścił wasze grzechy; idźcie w pokoju!”.
Następnie, podczas Godziny Odpowiedzialności, tym razem prowadzoną przez Grażynę i Ks. Macieja, poruszony został temat diakonii, dzięki którym poznaliśmy najważniejsze zasady pełnienia posług w Ruchu Światło-Życie i klasyfikację diakonii w aspekcie terenowym, osobowym i zadaniowym. Otrzymaliśmy Statut Stowarzyszenia „DIAKONIA Ruchu Światło-Życie” oraz dokument: DIAKONIA. zapoznaliśmy się z posoborową wizją parafii w ujęciu ks. Franciszka Blachnickiego („wspólnota wspólnot”). Uczestnicy byli tą wizją zachwyceni, lecz to nie dziwi, gdyż mieli oni mnóstwo sił i okazji do trenowania umiejętności zachwycania się – przy wyśmienitych posiłkach...J Teologia przez żołądek do serca! Po trudach całego dnia rozpoczęła się uroczysta Eucharystia z II Nieszporami niedzieli. Wieczorna modlitwa wstawiennicza stała się miejscem wzajemnej służby w miłości, stawania przed Ojcem z troskami oraz pragnieniami braci i sióstr zgromadzonych na ORD.
Oto czynię wszystko nowe.
(Ap 21,5)
Wszystko nowe –Nowy Człowiek i Nowa Wspólnota... Do kolekcji brakuje Nowej Kultury. „Ilekroć otrzymywałem Twoje Słowa, pochłaniałem je – bo Imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie...” (Jr 15,16). Ks. Maciej w katechezie nawiązując do słowa z Jutrzni podkreślał, że z owego wezwania Bożego wypływa przekonanie o potrzebie opowiadania się za chrześcijańskim stylem życia, czyli właśnie za Nową Kulturą. Imię Pana ma być wzywane nad ludzkimi lękami i zniewoleniami, aby każdy mógł im w wolności i przy pomocy z nieba stawić czoła. Godzina Odpowiedzialności odbyła się zaraz po śniadaniu. Kiedy tylko oazowicze wygodnie rozsiedli się w Sali Jubileuszowej, ksiądz moderator podyktował im trzy pytania do pracy w grupach i rozesłał na spotkania (choć syntez w czwartym dniu nie planowano). Poprzez co w Ruchu Światło-Życie realizujemy ideał Nowej Kultury? Co już robimy w naszych wspólnotach, aby ją urzeczywistniać? Co jeszcze można by uczynić? Ku radości ks. Macieja, uczestnicy skojarzyli Nową Kulturę przede wszystkim z Krucjatą Wyzwolenia Człowieka. Ponieważ jednak ORD jest spotkaniem wolnym od powierzchownej analizy, lista sukcesywnie się wydłużała, prezentując następujące elementy: wesela bezalkoholowe oraz kursy dla ich wodzirejów, inicjatywy pro life, pomoc osobom homoseksualnym i uzależnionym, kulturę stroju, kulturę spotkania, dobre maniery, promocję wartości w mediach...
Finalnie ksiądz moderator stwierdził, że Nowa Kultura to radość życia, nowy sposób funkcjonowania i znak odwagi: wszak „normalny to znaczy chrześcijański”. Abstynencja zaś została postawiona jako charakterystyczny i nieodzowny składnik charyzmatu „Światło-Życie”; odziedziczony jeszcze po harcerstwie, jako znak prorocki naszego Ruchu. Po muzycznej przerwie na przygotowanie śpiewów liturgicznych, nastąpiła synteza ORD. Zabrzmiało to dumnie, gdyż te rekolekcje, jak wiadomo, zbierają i podsumowują całość oazowego przesłania – byłaby to więc synteza syntezy… Uczestnicy zostali wezwani przez Grażynę do sumiennego brania udziału w Dniach Wspólnoty i realizacji zasady krążenia. Poznali charyzmat jedności, obrazowany znakiem Fos-Zoe wpisanym w pięć współśrodkowych okręgów. Odkryli i przekonali się także, iż nasz Ruch jest szkołą duchowości. Po obiedzie przyszedł czas na Godzinę Świadectwa – rozumianą nie jako ciąg mów, tylko dziękczynną modlitwę dzieci do Ojca. Wreszcie podczas uroczystej Mszy świętej oazowicze wyrazili gotowość do wstąpienia w szeregi Stowarzyszenia „DIAKONIA”. To wydarzenie uwiecznili wspólną fotografią w Kaplicy Chrystusa Sługi a potem wyruszyli na finałową ucztę – Agapę.
Na zakończenie spotkania nadszedł czas wręczenia dokumentu, czyli formularzy do Stowarzyszenia oraz wzmacnianych oklaskami podziękowań dla uczestników i zespołu diakonii rekolekcyjnej.
Kto mądry, niech to zachowa, niech rozważa dzieła łaski Pana!
(Ps 107,43)
Dzień wyjazdu przypadł w święto Patronów Europy, świętych Cyryla i Metodego. Rozpoczął się od Mszy świętej z Jutrznią o godzinie 8.00. Liturgia Słowa wyprawiła uczestników ORD w drogę wezwaniem Chrystusa do głoszenia Ewangelii, które przed dwoma tysiącami lat usłyszało 72 Jego uczniów (Łk 10,1-9). Analogicznie 14 II 2012, po śniadaniu, oazowicze rozjechali się na cztery strony świata, aby tam całą swoją mocą przyczyniać się do wzrostu żywych wspólnot Kościoła. Magnificat!
Mateusz Kleja i inni J
